La periodista gallega Pilar Cernuda recibe el Premio Diego Bernal 2012 de la APG
Nota de prensa remitida pola Asociación de Xornalistas de Galicia:
A xunta directiva da Asociación de Periodistas de Galicia (APG), reunida en Santiago o día 25 de novembro de 2011, logo de deliberar sobre as candidaturas presentadas, e de propola á asemblea ordinaria celebrada ese mesmo día, acordou por unanimidade outorgar o Premio de Xornalismo Diego Bernal (edición de 2012) a Pilar Cernuda. Na acta de otorgamento, a Directiva da APG considera que Cernuda, ao longo da súa carreira, superou sobradamente o cumprimento de todos os requisitos de historial profesional e perfil humano que se consideran necesarios para merecer este recoñecemento. O Premio valora a traxectoria de toda unha vida dedicada ao exercicio da profesión xornalística, que no caso de Pilar Cernuda é ampla e desenvólvese con recoñecido éxito en Prensa, Radio e Televisión no ámbito de España, dando así unha proxección aos profesionais galegos, condición da que esta xornalista sempre se amosou orgullosa publicamente.
O Premio Diego Bernal, en anteriores edicións, foi outorgado a xornalistas galegos de recoñecido prestixio como Pepe Domingo Castaño, Manuel Martín Ferrand, Perfecto Conde, Gerardo González Martín, Ángel Botana, José Manuel Rey, Alfonso Sánchez Izquierdo ou o colectivo de xornalistas vascos. Tamén recibiron o galardón editores de prensa como Santiago Rey e Blanca García Montenegro.
Pilar Cernuda (Santiago de Compostela, 1948) estudou Xornalismo en Madrid e iniciou a súa carreira profesional en 1975. Durante anos correspondeulle o seguimento das actividades da Casa Real; máis adiante, trasladouse a Nova York desde onde exerceu de correspondente do diario ABC. Nos seguintes anos traballaría en Radio Nacional de España, a Cadea COPE e Televisión española, tanto no espazo de entrevistas Centros de poder (1994-1995), xunto a Julia Navarro, como no informativo matinal Los desayunos de TVE. Especializada en información política, nos últimos anos seguiu a colaborar en distintos medios, tanto escritos como de radio e televisión. Participa no faladoiro do programa Herrera en la onda e tamén no programa de Carlos Alsina de Onda Cero (cadea á que se incorporou en 1993) e nos programas de televisión Espejo público de Antena 3 e Alto y claro e Madrid opina de Telemadrid. Ademais escribe na revista Cambio 16 e no diario La Razón. Tamén dirixiu a axencia de noticias Fax Press ata a data do seu peche, en setembro de 2009.
Nota de prensa remitida por el Gabinete de Comunicación de la Xunta de Galicia:
O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, destacou, no acto de entrega da XVII edición do Premio Xornalístico Diego Bernal, que ao igual que no pasado xogou un papel fundamental para afianzar a democracia e o autogoberno hoxe, o periodismo non pode resolver problemas pero si pode facelos máis comprensibles. “É un tempo convulso, incerto, alérxico ás verdades. Un tempo que pide referencias. Sei –dixo- que o periodismo non pode resolver problemas. Pero si pode facelos comprensibles”.
Ao longo da súa intervención, Feijóo lembrou que, en Galicia non foi precisa unha revolta cruenta para afianzar a democracia e o autogoberno, “fixémolo coas armas da palabra”. E aseverou que esa palabra tivo a súa casa nos medios de comunicación. “Neles –precisou- faise explícita unha comunidade que ata entón só fora implícita. Os medios son o escaparate do que Galicia se amosa a si mesma. A prensa galega é ao mesmo tempo fiestra, porta e espello. Fiestra pola que entran aires novos da nosa terra. Porta que se abre aos homes e mulleres encargados da tarefa de formar un novo país. Espello onde nos recoñecemos cada día”.
Pero, lonxe de conformarse coa impronta “deixada pola nosa prensa no pasado e no presente”, o presidente da Xunta afirmou que “o futuro tamén ten que ser escrito e contado á nosa maneira”. “Precísase alguén que dea coherencia ao marasmo das informacións fragmentarias que desacougan ao home de hoxe. A información ten que transformarse en comprensión. A noticia require máis que nunca contextos para que non se reduza a un simple fogonazo”.
Diante deste panorama, o responsable autonómico afirmou non ver, polo tanto, indicios dunha decadencia do periodismo, “senón novas e apaixonantes tarefas que, hoxe máis ca nunca, en época de crise, fan do periodismo un traballo imprescindible”.
Feijóo referiuse a premiada Pilar Cernuda como “proba de que o periodismo, como a enerxía, non se crea nin se destrúe senón que se transforma”. “Esta paisana nosa –engadiu- xa veu pasar polas súas redaccións tecnoloxías diferentes que sempre parecían ameazar a esencia e o futuro do traballo informativo. Finalmente, os aparellos dobregáronse diante dos principios inmutables do periodismo. Sempre houbo e haberá persoas con fame de información, e periodistas dispostos a saciala. Cando esa necesidade desapareza, a democracia estará en perigo”.
“Pilar –resaltou- observa, recopila, converte en mosaico coherente o que eran retazos incoherentes de información. E ofrécenos de paso aos políticos unha análise soberbia dos síndromes que ameazan. Ese ‘bisturí’ que ela manexa, ten un longo historial que lle permite ser cirurxiá constante dos acontecementos máis importantes”.
A xunta directiva da Asociación de Periodistas de Galicia (APG), reunida en Santiago o día 25 de novembro de 2011, logo de deliberar sobre as candidaturas presentadas, e de propola á asemblea ordinaria celebrada ese mesmo día, acordou por unanimidade outorgar o Premio de Xornalismo Diego Bernal (edición de 2012) a Pilar Cernuda. Na acta de otorgamento, a Directiva da APG considera que Cernuda, ao longo da súa carreira, superou sobradamente o cumprimento de todos os requisitos de historial profesional e perfil humano que se consideran necesarios para merecer este recoñecemento. O Premio valora a traxectoria de toda unha vida dedicada ao exercicio da profesión xornalística, que no caso de Pilar Cernuda é ampla e desenvólvese con recoñecido éxito en Prensa, Radio e Televisión no ámbito de España, dando así unha proxección aos profesionais galegos, condición da que esta xornalista sempre se amosou orgullosa publicamente.
O Premio Diego Bernal, en anteriores edicións, foi outorgado a xornalistas galegos de recoñecido prestixio como Pepe Domingo Castaño, Manuel Martín Ferrand, Perfecto Conde, Gerardo González Martín, Ángel Botana, José Manuel Rey, Alfonso Sánchez Izquierdo ou o colectivo de xornalistas vascos. Tamén recibiron o galardón editores de prensa como Santiago Rey e Blanca García Montenegro.
Pilar Cernuda (Santiago de Compostela, 1948) estudou Xornalismo en Madrid e iniciou a súa carreira profesional en 1975. Durante anos correspondeulle o seguimento das actividades da Casa Real; máis adiante, trasladouse a Nova York desde onde exerceu de correspondente do diario ABC. Nos seguintes anos traballaría en Radio Nacional de España, a Cadea COPE e Televisión española, tanto no espazo de entrevistas Centros de poder (1994-1995), xunto a Julia Navarro, como no informativo matinal Los desayunos de TVE. Especializada en información política, nos últimos anos seguiu a colaborar en distintos medios, tanto escritos como de radio e televisión. Participa no faladoiro do programa Herrera en la onda e tamén no programa de Carlos Alsina de Onda Cero (cadea á que se incorporou en 1993) e nos programas de televisión Espejo público de Antena 3 e Alto y claro e Madrid opina de Telemadrid. Ademais escribe na revista Cambio 16 e no diario La Razón. Tamén dirixiu a axencia de noticias Fax Press ata a data do seu peche, en setembro de 2009.
Nota de prensa remitida por el Gabinete de Comunicación de la Xunta de Galicia:
O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, destacou, no acto de entrega da XVII edición do Premio Xornalístico Diego Bernal, que ao igual que no pasado xogou un papel fundamental para afianzar a democracia e o autogoberno hoxe, o periodismo non pode resolver problemas pero si pode facelos máis comprensibles. “É un tempo convulso, incerto, alérxico ás verdades. Un tempo que pide referencias. Sei –dixo- que o periodismo non pode resolver problemas. Pero si pode facelos comprensibles”.
Ao longo da súa intervención, Feijóo lembrou que, en Galicia non foi precisa unha revolta cruenta para afianzar a democracia e o autogoberno, “fixémolo coas armas da palabra”. E aseverou que esa palabra tivo a súa casa nos medios de comunicación. “Neles –precisou- faise explícita unha comunidade que ata entón só fora implícita. Os medios son o escaparate do que Galicia se amosa a si mesma. A prensa galega é ao mesmo tempo fiestra, porta e espello. Fiestra pola que entran aires novos da nosa terra. Porta que se abre aos homes e mulleres encargados da tarefa de formar un novo país. Espello onde nos recoñecemos cada día”.
Pero, lonxe de conformarse coa impronta “deixada pola nosa prensa no pasado e no presente”, o presidente da Xunta afirmou que “o futuro tamén ten que ser escrito e contado á nosa maneira”. “Precísase alguén que dea coherencia ao marasmo das informacións fragmentarias que desacougan ao home de hoxe. A información ten que transformarse en comprensión. A noticia require máis que nunca contextos para que non se reduza a un simple fogonazo”.
Diante deste panorama, o responsable autonómico afirmou non ver, polo tanto, indicios dunha decadencia do periodismo, “senón novas e apaixonantes tarefas que, hoxe máis ca nunca, en época de crise, fan do periodismo un traballo imprescindible”.
Feijóo referiuse a premiada Pilar Cernuda como “proba de que o periodismo, como a enerxía, non se crea nin se destrúe senón que se transforma”. “Esta paisana nosa –engadiu- xa veu pasar polas súas redaccións tecnoloxías diferentes que sempre parecían ameazar a esencia e o futuro do traballo informativo. Finalmente, os aparellos dobregáronse diante dos principios inmutables do periodismo. Sempre houbo e haberá persoas con fame de información, e periodistas dispostos a saciala. Cando esa necesidade desapareza, a democracia estará en perigo”.
“Pilar –resaltou- observa, recopila, converte en mosaico coherente o que eran retazos incoherentes de información. E ofrécenos de paso aos políticos unha análise soberbia dos síndromes que ameazan. Ese ‘bisturí’ que ela manexa, ten un longo historial que lle permite ser cirurxiá constante dos acontecementos máis importantes”.
R.